Het hoofdthema van Ewoud de Groot is het Nederlandse landschap, in het bijzonder het kustlandschap. In zijn werk gaat het om de ‘ruimte-ervaring’ van ons vlakke landschap, waarbij zijn horizon vaak laag ligt. Hierdoor ligt er automatisch meer nadruk op de ‘Hollandse luchten’: de ene keer monumentaal, de andere keer juist heel diffuus. Zijn schildertechniek is gebaseerd op het complementaire gebruik van kleuren en het contrast tussen warme en koele grijzen. De composities kenmerken zich vaak door enige mate van minimalisme, vaak zonder een echt aandachtspunt. Dit versterkt de leegte en daardoor de ervaring van ‘ruimte’.