Jenny van Gimst
Kunst is altijd mijn passie geweest. Ik wist van een zeer jonge leeftijd dat ik iets ging doen met kunst en is daarom zeer belangrijk in mijn leven.
Voor mij is het object een individu, dus als ik het object uit zijn gebruikelijke omgeving haal en het in een nieuwe zet, bepaal ik zijn bestaan of niet.
Ik noem mijn werk dikwijls families: mijn settings / associaties / stenen / zij zijn allen series van momenten van zoeken naar evenwicht waar de structuur van het oppervlak het belangrijkste is. Daarom moet het ook zeer goed weergegeven worden. Door mijn manier van werken kan ik het karakter van het object zo getrouw mogelijk weergeven.
Ik werk het liefst met geleefde dingen, gebruikte, verroeste, gebroken, omdat zulke objecten de grootste uitdaging vormen. Een gebroken stuk glas, oude verf, foto’s, werktuigen. Deze dingen correct geschilderd geeft hen een nieuw leven.
Schoonheid zit in alles, je moet alleen goed kijken. Dus als ik de kijker verleiden kan, het publiek zo ver kan krijgen dat hij of zij de tijd neemt om stil te staan bij mijn werken, is dit niet wat er met kunst bedoeld wordt.
