Je hebt mensen die schoonheid of decoratie zien als de hoogste vorm van schilderkunst… en je hebt mensen die dat niet zo zien. Voor Bryan Rietman geldt het laatste. Mijn schilderijen worden opgezet met als hoofddoel onderzoek, wat maakt een appel een appel of hoeveel moet ik suggereren voordat men een ruimte ervaart? De zoektocht die ik maak is te zien in mijn werk. Tijdens het schilderen probeer ik al zoekende een ode te maken aan de verf en compositie. Voor mij hoeft een schilderij geen decoratieve waarde te hebben, schoonheid is geen doel maar enkel een bijproduct.
Zoals een chef houdt van zijn ingrediënten of een wijnboer van zijn opkomende stekjes zo hou ik van mijn verf en onderwerpen. Lyrisch kan ik worden van een bosje gerookte sprotjes, een kleurexplosie teweegbrengend in blauwen, groenen, gelen en grijzen. Of een lap vlees met zoveel verschillende nuances rood dat het me draait voor mijn ogen.
Vissen hebben van oudsher al een grote invloed op schilders. Manet, Monet, Vaes, Van Gogh, Soutine en vele anderen zagen de unieke kleurwerking van dit onderwerp. De bijna als blik aandoende glans is vaak scherp uitgetekend in abstracte vormen. Heerlijk om op te zetten in dikke vette toetsen en klodders verf!
Op 13 mei 2012 ben ik afgestudeerd aan de Klassieke Academie voor schilderkunst te Groningen waar ik o.a. lessen heb gevolgd bij Jan van Loon, Asaph ben Menahem, Matthijs Rëling, Henk Helmantel, Flip Gaasendam, Rein Pol, Herman van Hoogdalem, Jan van der Kooi, Juane Xue en Peter Durieux. Sinds 2013 ben ik lid van kunstenaarsvereniging Pulchri Studio, Den Haag. Als docent ben ik, sinds 2014, verbonden aan CREA Hengelo waar ik ‘Klassieke schildertechnieken’ doceer.