“Van bijna niets kun je zeggen dat het bijzonder mooi is, maar toch ervaart Ben Snijders zijn schilderijen als van een geheimzinnige schoonheid, die ik, het is niet anders, niet in woorden kan en wil duiden. Het enige wat ik kan zeggen, hoewel ik daar niets mee verklaar, is dat de manier waarop Snijders in zijn schilderijen met licht omgaat een belangrijke factor is in dit geheim.”
“Een voordeel van het stilleven is voor mij de vrijheid van onderwerp en de veelheid van vormen en elementen. Eigenlijk is alles mogelijk in het stilleven. Je kunt zelfs een landschap of een naakt in het stilleven schilderen. En de mogelijkheid om een geheel eigen wereld op te bouwen met die vormen en kleuren, die een bepaalde betekenis voor je hebben… Bovendien kun je die voorwerpen en die objecten kiezen, waar je los van hun vorm iets meer aan beleeft door bepaalde associaties, herinneringen, dierbare dingen. Je begint dan met een zolder vol met flesjes en kannetjes en prulletjes, maar dat worden toch al heel snel een stuk of tien, twaalf attributen, waar je jaren mee vooruit kunt en waarvan je dan drie of vier in je stilleven gebruikt; waarmee je eindeloos kunt combineren en toch steeds weer een nieuw schilderij kunt maken. Als je dan na veel schuiven, veranderen, toch weer eens dat ene voorwerpje erbij, als dan eindelijk de zaak zo staat dat je zegt: Ja nu kan ik er mee aan het werk. Dan is daar door al die verschillende voorwerpen toch iets tot stand gekomen, wat mij aan het schilderen kan zetten”.