Romee Kanis
De bronzen beelden van Romee Kanis (1953) onderscheiden zich door een vrouwelijke benadering en een altijd gracieuze vorm. Het onderwerp van haar beelden is veelal ‘de vrouw’, waarbij ze de natuurlijke schoonheid weergeeft, zonder daarbij een ideaal beeld te schetsen. Veelal combineert ze haar beelden met glazen vormen of stenen sokkels, die een onderdeel zijn van het totaalbeeld. Dit geeft haar werk een luchtig karakter en benadrukt de sierlijkheid van haar beelden.
Romee Kanis (Jutphaas 1953) was op jeugdige leeftijd al het menselijke figuur aan het natekenen wat later resulteerde in portrettekenen. En er ontstond een blijvende voorkeur om realistisch en impressionistisch te werken.
De grootste uitdaging aangaan om het gelijkend te krijgen was altijd aanwezig. Toen zij aan het eind van de jaren tachtig in aanraking kwam met beeldhouwen was ze meteen verkocht. Boetseren was het enige wat ze nog wilde. Nu kon ze veel intiemer met haar werk zijn. Het tot leven brengen is het grote streven. Een verslaving waarin ze steeds hogere eisen stelt aan haarzelf. De expressie verbeeld in was, klei en uiteindelijk in brons. Haar bronzen beelden tonen de mens in zijn naakte onschuld, romantisch gekleed of gewoon zoals ze zich voelen.
