Irénée Duriez
geboren 1950 te Torhout België. Irénée Duriez is een beeldhouwer die exclusief bronzen werken creëert.
Op zijn dertiende stond hij al een stuk hout te kerven om er een beeld uit te halen. Vanaf zijn veertiende werkte hij bij zijn vader als timmerman. Hij boetseerde toen hij 15 jaar was klei en een jaar later kwamen witsteen en arduin aan de beurt.
Hij bekwaamde zich en werkte ondermeer in terra cotta, in die tijd volgde hij tot 1970 privé lessen bij Yves Rhayé.
In dezelfde tijd liep hij stage bij Livia Canestraro en Stefaan Depuydt en studeerde hij aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten van Brugge bij Willem Aerden, beeldhouwer, tekenaar en leraar boetseren en anatomie.
Irénée Duriez modelleert in klei of was en hij houdt vast aan zijn weergave van een geïdealiseerde werkelijkheid, de reflectie van een ideaalbeeld. De laatste jaren wijkt hij nooit af van zijn thematiek van het jonge meisje of de sierlijke vrouw.
In sommige gevallen wordt de bestaande werkelijkheid aangepast aan de klassieke normen.
Ergens bestaat in zijn manier van denken en handelen een evidentie waaromtrent hij geen vragen stelt en die hem doet bekoren
tot een van de meeste standvastigen van de standvastige beeldhouwers die vaak al een voorbeeld van beeldende eigenzinnigheid en van trouw aan een gegeven stijl en beeldtaal. De naam Irénée Duriez staat voor een bewuste keuze waarin figuratief en het vrouwelijke lichaam triomferen.
