hedendaags-realisme.nl

Cas Waterman

de kleuren, die verwantschap tonen met die van prerafaelieten als Edward Coley Burne-Jones, dragen bij tot een atmosfeer van dromerigheid en de lichtval, hoog van boven, trekt de aandacht. Toch zijn het geen van allen de perfecte godinnen en sierlijke op standbeelden lijkende edelvrouwen, die je in romantisch getinte schilderijen van vroeger ziet. Deze vrouwen leven en zijn zo weergegeven dat je er geen moment aan twijfelt te maken te hebben met bestaande personen die de schilder kent.

Soms schildert Cas Waterman zijn vrouwen tegen een monochrome achtergrond, soms plaatst hij ze in een wonderlijk landschap of tegen een decor dat zo uit een roman van de ridders van de ronde tafel afkomstig lijkt. Zo komen ze los van het vertrouwde en wordt de aandacht uitdrukkelijk op hen gevestigd. Door marmeren muren te suggereren, dan wel grote zalen met zwart-wit geblokte tegelvloeren of antiek aandoende gewelven, valt de zakelijkheid van de 21ste eeuw weg en ontstaat er een spanning tussen enerzijds directe lichamelijke realiteit en anderzijds tijdloosheid.

De naakten van Cas Waterman leven in een besloten en vaak intieme wereld die als een cocon van lichaamswarmte om ze heen bestaat. Die afscherming tegen de banaliteit van het gewone leven van routine en sleur wordt expliciet zichtbaar in schilderijen als ‘Condition humaine’, waar de horizon zo sterk gekromd is dat deze buiten het gezicht van de toeschouwer in zichzelf zal terugkeren en alles verder buiten sluit.

De schilderijlijsten dragen sterk bij tot het totale effect. Hun vormen verwijzen in veel gevallen naar tijden waarin alles rustiger en bedachtzamer toeging en men nog de moeite kon nemen om aandacht voor elkaar op te brengen. De ronde en soms spitse Renaissancelijsten worden afgewisseld met neo-classicistische vormen en elk van hen heeft iets weg van een poort waar je doorheen kunt stappen om naar een ander tijdvak te reizen en toch een honderd procent echte en werkelijke vrouw te ontmoeten.